OMP නම් ලැයිස්තුවෙන් ජනපතිට හා හමුදාපතිට අසීරු තැනක

අතුරුදහන් හෝ ආගිය අතක් නැති හෝ පුද්ගලයන් සම්බන්ධයෙන් තොරතුරු රැස් කරන රාජ්‍ය ආයතනයක් විසින් ප්‍රසිද්ධියට පත් කරන ලද නම් ලැයිස්තුවක් නිසා ජනාධිපතිවරයාගේ සහ හමුදා ප්‍රධානියාගේ මානව හිමිකම් චර්යාව සම්බන්ධයෙන් බරපතල ප්‍රශ්න මතුවී තිබේ.

“ඔවුන් දෙදෙනාගේ විධානය සහ පාලනය යටතේ සිදු වූ බලහත්කාරී අතුරුදහන් වීම් සම්බන්ධයෙන් ජාතික සහ ජාත්‍යන්තර නීතිය යටතේ ඔවුන් දෙදෙනාම සාපරාධී වගකීමට බැඳී සිටිති,” යි සත්‍යය හා යුක්තිය පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර ව්‍යාපෘතිය (ITJP) සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා මාධ්‍යවේදියෝ (JDS) කියා සිටිති.

ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති සහ හමුදාපතිගේ වගකීම සම්බන්ධයෙන් එම ප්‍රකාශය කරන ලද්දේ අතුරුදහන් වුවන් සහ ආගිය අතක් නැත්තවුන් ගැන දෑවුරුද්දක් තිස්සේ ලැබුණු පැමිණිලි ආශ්‍රයෙන් අතුරුදහන් තැනැත්තන් පිලිබඳ කාර්යාලය (OMP) විසින් මඩකලපුව හැර රටේ අනිකුත් දිස්ත්‍රික්ක වල සීමිත තොරතුරු ප්‍රමාණයක් ප්‍රසිද්ධියට පත් කිරීම සමගය.

1989 සහ 2009

දශක දෙකක කාල පරාසයක් තුල උතුරේත් දකුණේත් තැන් දෙකක ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා දෙදෙනාගේ අණසක පවතිද්දී සිංහල හා දෙමළ දෙපාර්ශවයම සිය ගණනින් අතුරුදහන් වූ ආකාරය OMP ලැයිස්තුවෙන් අනාවරණය කෙරෙන බව ITJP හා JDS විසින් නිකුත් කොට ඇති “මාතලේ සිට මුල්ලිවයික්කාල් දක්වා – නොනවතින අපරාධ” නම් විමසුමෙන් පෙන්වා දී ඇත.

“1989 වසරේදී මාතලේදීත්, 2009 වසරේදී මුල්ලිවයික්කාල්හිදීත් සිංහල හා දෙමළ ජනයා සිය ගණනක් ‘ආගිය අතක් නොමැති වූයේ’ කෙසේදැයි ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හා ඔහුගේ හමුදාපති ලුතිනන් ජෙනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා අධිකරණය හමුවේ පැහැදිලි කළ යුතුව තිබේ,” යි එම විමසුම අවධාරණය කරයි.

සමස්ත රටම ආණ්ඩුවේ පාලනය යටතේ පැවැති යුද්ධයේ අවසාන දවස්වලදී දෙමළ ජාතිකයන් 330 දෙනකු ‘ආගිය අතක් නොමැති බව’ ශ්‍රී ලංකාවේ අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය විසින් නිකුත් කළ දත්ත මගින් පෙන්නුම් කර තිබේ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ දිස්ත්‍රික් හමුදා සම්බන්ධීකාරකයා වශයෙනුත්, ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ඔහුගේ කණිෂ්ඨ නිලධාරියකු වශයෙනුත් ක්‍රියාකරමින් සිටි 1989 වසරේ අවසන් භාගයේදී මාතලේ දිස්ත්‍රික්කයේ සිංහල ජාතිකයන් 154 දෙනකු ද ‘ආගිය අතක් නොමැති’ සේ සැළකෙන බව ද OMP දත්ත මගින් පෙන්නුම් කෙරේ.

“සිය සමීපතමයන්ගේ ඉරණම හා ආගිය තැන් පිළිබඳ ඇත්ත දැනගැනීමේ අයිතියක් පවුල්වල සාමාජිකයන්ට ඇති අතර, බලහත්කාරී අතුරුදහන්කිරීම තවදුරටත් නොනැවතුණු අපරාධයක් වශයෙන් පවතින තත්ත්වයක් තුළ යටත් වූ දෙමළ ජාතිකයන් සිය ගණනක් ‘ආගිය අතක් නැති වූයේ ‘ කෙසේද යන්න පැහැදිලි කිරීමේ නීතිමය බැඳීමක් යටත්වූවන් භාරගත්, යුද්ධාවසානයේ වන්නියේ ආඥා වගකීම් දැරූ හමුදා නිලධාරීන්ට ඇතැ,” යි ITJP සංවිධානයේ විධායක අධ්‍යක්ෂිකා යැස්මින් සූකා ප්‍රකාශ කළාය.

“ඒ වගේම, තමන් මාතලේ ප්‍රදේශය භාරව කටයුතු කළ 1989දී ඒ සා සිංහල තරුණයන් ප්‍රමාණයක් ආගිය අතක් නොමැති වූයේ කෙසේදැයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් ශ්‍රී ලාංකීය මහජනයාට පැහැදිලි කර දෙනවාදැ”යි ඇය විමසා සිටී.

අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය විසින් දක්වන සංඛ්‍යා අතිශයින් විශාල බව පිළිගන්නා නමුත් ඒවා බරපතල අවතක්සේරු තිරීම් බව මානව හිමිකම් සංවිධාන දෙකේ විශ්වාසයයි.

චූදිතයන් පාලකයන් වීම

අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය විසින් ප්‍රකාශයට පත්කර ඇති ලැයිස්තු, යම් කෙනෙකු අතුරුදහන් වූ ස්ථානය හෝ නිරවද්‍යව, නිශ්චිත කොට නොදක්වන නිසා නිශ්චිත කාල වකවානු හා ස්ථානවල සිදු වූ පොකුරු අතුරුදහන්වීම්වලට වගකිව යුත්තන් හඳුනාගැනීමට උපකාරී විය හැකි රටාවන් පැහැදිලි නොකරන බව ITJP හා JDS විමසුම පෙන්වා දෙයි.

“මාතලේ සම්බන්ධයෙන් වන පාලනය කරන ලද සීමිත තොරතුරු වනාහි හුදෙක් හිමකුලක මුදුන පමණකැ’යි ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා වූ මාධ්‍යවේදියෝ සංවිධානයේ භාෂණ අබේවර්ධන ප්‍රකාශ කළේය.

“අතීත අපරාධවල සැබෑ පරිමාණය බොහෝදෙනා සිතනවාට වඩා අති විශාල එකකි. පසුකාලීනව තවත් ක්‍රෑරකම් අධීක්‍ෂණය කළ බවට චෝදනා එල්ල වූ අතීත අපරාධවලට අදාළ චූදිතයන් මුළුමහත් දිවයිනේම පාලකයන් බවට පත්වීම විසින් පෙන්නුම් කරන්නේ ශ්‍රී ලංකාව තුළ දණ්ඩ මුක්තියේ සංස්කෘතිය කෙතරම් මුල්බැස ඇත්තේද යන්නයි.”

අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලයේ ලැයිස්තුවල බලවත් මඟහැර යාම් තිබෙන බව JDS සහ ITJP උදාහරණ සහිතව දක්වා තිබේ.

“නාවික හමුදාව විසින් සිදුකරන ලද, බලහත්කාරී අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳ වැදගත් සංකේතාත්මක සිද්ධිය වශයෙන් සැළකෙන ත්‍රිකුණාමලයේ 11 දෙනාගේ නාම ලේඛනය, මෙහිදී මඟහැරුණු අය අතර තිබීම මහත් කම්පනීය වේ,” යි සංවිධාන දෙක විසින් නිකුත් කොට ඇති නිවේදනය පෙන්වා දෙයි.