ඉල්ලීම් නොදුන්නොත් ආණ්ඩුවට විරෝධය පෑමට උන්හිට තැන් අහිමි පහල මල්වතු ඔය ගොවියෝ සැරසෙති

පහල මල්වතු ඔය ජලාශයට ගොදුරු වන සිය ඉඩ කඩම් ගේ දොර හා ගහ කොළ වෙනුවෙන් වන්දි ගෙවීම ඇතුළු ආණ්ඩුවට ඉදිරිපත් කළ ඉල්ලීම දහයට අගෝස්තු 25 ට පෙර විසදුම් නොමැති නම් විරෝධතා ව්‍යාපාරයක් දියත් කරන බව පහල මල්වතු ඔය ව්‍යාපෘතියෙන් අවතැන්වන ජනතාවගේ ගොවි සංවිධාන එකමුතුව දන්වා තිබේ.

වන්දි ලබා දීමට අමතරව ඔවුන් ඉල්ලා සිටිනේ යළි පදිංචි කිරීමේදී ගොඩින් හා මඩින් අක්කර හතර බැගින් ලබා දීම, ඒවා හැටමුනේ,නාලන්දල, හඳපාන්ගොඩ, වීරවිල, කටුපොත, හිඟුරුතැන්න ආදී ගම් වලින් ද කුඹුරු ඉඩම් කප්පංචිය ප්‍රදේශයෙන් ලබා දීම, අනු පවුල් සඳහා ඉඩම් වෙන් කිරීම,කිරි ගවයන් හා සත්ව පාලනයට විකල්ප ඉඩම් ලබා දීම ඇතුළු ඉල්ලීම් දහයක් ව්‍යාපෘතියේ බලධාරින් ඇතුළු ආණ්ඩුවට යොමු කොට ඇත.

පහල මල්වතු ඔය ව්‍යාපෘතියෙන් අවතැන්වන ජනතාවගේ ගොවි සංවිධාන එකමුතුව පසුගිය [05] දා මාධ්‍ය හමුවක් කැඳවමින් කියා සිටියේ ඉකුත් අප්‍රියෙල් මාසයේ දී බහු කාර්ය ජල ව්‍යාපෘතියක් ලෙස ඇරඹි මෙහි ගොවි බිම් වලට වන හානිය හෝ උන්හිටි තැන් අහිමිවන පවුල් ගැන පැහැදිලි අදහසක් ආණ්ඩුව ඉදිරිපත් කර නොමැති බවයි.

‘’ මුලින්ම කිව්වේ පවුල් 360 කට උන්හිටි තැන් නැති වෙන්න පුළුවන් කියලා දැන් ඒ ගාන පවුල් 204 ක් වෙලා, මේ ගැන ජනාධිපති ලේකම් තුමා දන්වලා තියෙන්නේ පවුල් 2002 කට විතර බලපෑමක් වෙනවා කියල’’යැයි පවසන පහල මල්වතු ඔය ජලාශ ව්‍යාපෘතියෙන් අවතැන්වන ජනයාගේ ගොවි සංවිධාන එකමුතුවේ සභාපති ඇන්. අමරසිංහ පෙන්වා දෙන්නේ පසුගිය යහපාලන ආණ්ඩුව ජලාශය ඉදිකිරිමට පෙර අවතැන් ජනතාවට සාධාරණ වන්දි මුදලක්ද ,පදිංචියට සුදුසු ප්‍රදේශයක ඉඳි කළ නිවසක් ද, යල ,මහ කන්න වගා කල හැකි කුඹුරු ඉඩම් ලබා දෙන බව කීවත් අලුත් ආණ්ඩුව දෙවන වතාවට ව්‍යාපෘතිය ආරම්භ කිරීමේදී ඒ කිසිවක් සොයා නොබැලු බවය.

අනුරාධපුර හා මන්නාරම දිස්ත්‍රික් දෙකේ ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාශ හතරක ගම්මාන විසි දෙකක්, වැව් විසි දෙකක් , කුඹුරු බිම් අක්කර 2000ක් සෙසු වගා බිම් අක්කර 6500 ක්, වනාන්තර,තෘණ බිම් ඇතුළු අක්කර 15000 ක් පමණ මෙම ජලාශයට ගොදුරු වීමට නියමිත බව ඉඩම් හා කෘෂිකර්ම ප්‍රතිසංස්කරණ ව්‍යාපාරයේ වාර්තා පෙන්වා දෙයි.

මාධ්‍ය හමුවේදී කරුණු දැක්වූ 1982-83 වකවානුවේ සාගිනි නිවීමේ ව්‍යාපාරය යටතේ ඉඩම් ලබා ගෙන මේ ප්‍රදේශයට සංක්‍රමණය වූ රස්මික වැව ආර්.සිරිපාල ගොවි සමිති නියෝජිතයා කියා සිටියේ 2015 දී ඔවුන් මෙම ව්‍යාපෘතිය පිලිබදව දැනුවත් ව සිටි බැවින් ‘’තන්තිරිමලේ රජ මහා විහාරයේ ස්වාමින් වහන්සේගේ මුලිකත්වයෙන් සෑම ගමකම අවතැන්වන්නන්ගේ සමිති ආරම්භ කළා, එහි දී ආණ්ඩුව කිවේ මඩින් අක්කරයක් හා ගොඩින් අක්කර 1 1/2 ක් ලබා දෙනව කියලා ,නමුත් දැන් කියනවා අක්කර 1/2 දෙනවා කියලා . නමුත් අපි ගොවියෝ අපි දන්නේ ගොවිතැන් කරන්න ඒකට ඉඩම් ඕනෑ. අපිට ඔය කියන නගර සැලසුම් වලින් වැඩක් නැහැ.’’ යනුවෙනි.

‘’ඩෑම් එක හදන්න පටන් අරන් තියෙන්නේ අලි මරු වන බිම් ප්‍රදේශයක දැනටම ඔවුන්ගේ ගමන් මාර්ග වෙනස් වෙලා නිසා අලි ගම් වැදිලා සදමල්එළිය ගමේ ගෙවල් කීපයක් අලි කඩා දලා.දැන් මහ දවල්ටත් අලි පාරේ .මෙහෙම ගියොත් වන සත්තු ගම් වදිනවා.ඒක සිදුවෙන්නෙත් මේ ව්‍යාපෘතිය නිසා නම් අපිත් මෙහි අවතැන් වන ජනතාවක් වෙනවා.’’ යැයි රුවන්මඩුව ගොවි සමිති වෙනුවෙන් අදහස් දක්වමින් කේ.අනුලාවතී කියා සිටියේ ප්‍රදේශයේ පවුල් 12,500 ක් පමණ මේ ජලාශ ව්‍යාපෘතිය හේතුවෙන් විපතට පත් විය හැකි බවයි.

විශාල අක්‍රමිකතා ප්‍රමාණයක් මෙම ව්‍යාපෘතිය තුල සිදුවෙන බව පෙන්වා දෙන මධ්‍යම නුවර ගම් පළාත ප්‍රාදේශීය සභා මන්ත්‍රී සුමිත් කුලතුංග පවසන්නේ ජනතාවට සහන සැලසීමට ක්‍රමවේදයක් ගැන තවමත් ආණ්ඩුවට අදහසක් නොමැති බැවින් ඔවුන් විල්පත්තුව වනාන්තරය අසළින් පර්චස් 40 ක කුඩා බිම්කඩක් ලබා දී තම උපන් ගම් බිම් අත්හැර දමා යන්නට බලපෑම් කර ඇතිබවයි.

මල්වතු ඔය සංවර්ධන ව්‍යාපෘතිය මුලින්ම ආරම්භ යෝජනා කෙරෙනුයේ 60 දශකයේදී වන අතර ඊට ප්‍රදේශයේ දෙමළ නායකයන්ගේ විරෝධයක් මතු වීම හේතුවෙන් එය පමා විය. දෙමළ නායකයින් පෙන්වා දුන්නේ මල්වතු ඔය යෝජනා ක්‍රමය හරහා මන්නාරම ප්‍රදේශයේ සිංහල ජනපද ඇති කිරීමේ සැලසුමක් ආණ්ඩුව ක්‍රියාත්මක කරන බවය.ප්‍රදේශයේ පැවති යුදමය වාතාවරණය හේතුවෙන් යෝජනා ක්‍රමය පසුව අත්හැර දමා තිබිණි.

හුදකලා ව්‍යාපෘතියක් ලෙස පැවති මෙම යෝජනා ක්‍රමය යලිත් කරළියට පැමිණෙන්නේ 2011 දී ඉදිරිපත් වුනු ජාතික භෞතික සැලැස්ම යටතේ යැයි පරිසරවේදී සජීව චාමිකර පවසයි.

‘’ ජාතික භෞතික සැලැස්ම යටතේ ඊසාන දිග කළාපය විශාල වාණිජ වගාවන් ආයෝජනයට දෙන්න නියමිතයි. මන්නාරමේ විශාල කර්මාන්තපුරයක්, වාණිජ නගරයක්, සංචාරක පුරවරයක් ඉඳි කිරීමටත් නියමිතයි. ඒකට ජලය දෙන්න මේ ජලාශය කඩිමුඩියේ හදන්නේ’’ යැයි පරිසරවේදී පෙන්වා දෙන්නේ යාන් ඔය ජලාශය ඉඳිකිරීමෙන් පසු ජලයට යටවීම නිසා ඒ අවට පදිංචි ජනයාට ඉවත්ව යාමට බල කළාක් මෙන් මෙහිදී ද ආණ්ඩුව එම ක්‍රමයම අනුගමනය කරන බව ය.

යාන් ඔය ජලාශය ඉඳි කිරීමේදී උන්හිටිතැන් අහිමිවුවන් තමන්ට යුක්තිය ඉටු කරන ලෙස ඉල්ලා තවමත් අධිකරණයේ පිහිට පතමින් සිටි.