හතලිස් අට වසරකට පෙර ඝාතනය කළ දෙමළ පිරිසක් සැමරේ

උතුරේ පැවැති ජාත්‍යන්තර සම්මේලනයක් අතරතුරදී හතලිස් අට වසරකට පෙර පොලීසිය විසින් වෙඩිතබා ඝාතනය කළ නම දෙනකු දෙමළ ජනතා නියෝජිතයන් විසින් අනුස්මරණය කර තිබේ.

පළාත් බද වාර්තාකරුවන් පවසන්නේ සිව්වැනි ජාත්‍යන්තර දෙමළ පර්යේෂණ සම්මේලනයේ සමාප්ති දිනයේ පොලිස් ප්‍රහාරයකින් 1974 වසරේදී ජීවිත අහිමිවූ නම දෙනකු සිහිකිරීම සදහා යාපනය වීරසිංහ ශාලාව අබියස ඉදිකර තිබෙන සමාධිය වෙත මලින් පහනින් උපහාර දැක්වීමට දෙමළ ජනතා නායකයන් කටයුතු කළ බවයි.

ජනවාරි 10 වැනි සදුදා පෙරවරුවේ පැවැති අනුස්මරණ උත්සවය සදහා ඊ.පී.ආර්.එල්.එෆ් නායක හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සුරේෂ් ප්‍රේමචන්ද්‍ර, තමිල් අරසු කච්චි නායක හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මාවෙයි සේනාධිරාජා, දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී එම්.කේ.සිවාජිලිංගම් සහ යාපනය නගරාධිපති විශ්වලිංගම් මනිවන්නන් ඇතුළු පිරිසක් එක්ව තිබේ.

එහිදී මාධ්‍ය වෙත අදහස් දක්වමින් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සුරේෂ් ප්‍රේමචන්ද්‍ර අවධාරණය කර ඇත්තේ ජාත්‍යන්තර දේශපාලනය වෙනස් වෙමින් පවතින මෙවැනි මොහොතක දෙමළ ජනතාවගේ අයිතීන් දිනා ගැනීම වෙනුවෙන් සියළුම දෙමළ නායකයන් එකතුව වැඩ කළ යුතු බවයි.

ජනමත විචාරණයක් පවත්වා උතුරු නැගෙනහිර ඒකාබද්ධ කිරීමට එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය මැදිහත්විය යුතු බව පවසන එම්.කේ සිවාජිලිංගම් හිටපු මන්ත්‍රීවරයා ජනමාධ්‍ය වෙත සදහන් කර ඇත්තේ හතලිස් අට වසරකට පෙර සිදුවු මෙම ඝාතනය යුද අපරාධයක් ලෙස සලකා සියළුම දෙමළ නායකයන් එකතු වී එම අපරාධය ජාත්‍යන්තර යුධ අධිකරණයකට ගෙන ගොස් යුක්තිය ඉටු කරවා ගැනීමට ක්‍රියා කළ යුතු බවයි.

දෙමළ ජනතාවගේ භුමියේ වෙනම ආණ්ඩුවක අවශ්‍යතාවය මෙවැනි අනුස්මරණ සිදුකරන සෑම අවස්ථාවකම සිහි ගන්වන බව හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මාවෙයි සේනාධිරාජා එහිදී පවසා තිබේ.

දෙමළ ජාතික ජනතා පෙරමුණේ නායක පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ගජේන්ද්‍ර කුමාර් පොන්නම්බලම් සහ එම පක්ෂයේ ලේකම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සෙල්වරාසා ගජේන්ද්‍රන් ඇතුළු පිරිසක්ද යාපනය වීරසිංහ ශාලාව අබියස ඉදිකර තිබෙන සමාධිය වෙත මලින් පහනින් උපහාර පිදීමට දහවල් කටයුතු කළ බව පළාත් බද වාර්තාකරුවෝ වැඩි දුරටත් පවසති.

50 ට වැඩි පිරිසකට තුවාල

දෙස් විදෙස් උගතුන්ගේ දායකත්වයෙන් 1974 ජනවාරි 3 දායින් ඇරැඹී පුරා සතියක් තිස්සේ පැවති සිව්වැනි දෙමළ ජාත්‍යන්තර පර්යේෂණ සම්මේලනයේ අවසන් දිනයේ දී නොදන්වාම සම්මේලන භූමියට ඇතුල්වූ යාපනයේ සහකාර පොලිස් අධිකාරි එස්. කේ චන්ද්‍රසේකර ගේ නායකත්වයෙන් යුත් පොලිස් භට කණ්ඩායමක් විසින් වෙඩි තබන ලද්දේ කීර්තිමත් තමිල්නාඩු විද්වතකු වූ මහාචාර්ය නයිනා මොහමඩ් සිය දෙසුම පවත්වමින් සිටියදීය.

සමුළුව කොළඹ පවත්වන ලෙස බල කරමින් සිරිමා බණ්ඩාරනායක ආණ්ඩුව කළ බාධා නොතකා යාපනයේම එය උත්සවාකාරයෙන් පැවැත්වීමට සංවිධායකයෝ සමත් වී සිටියහ.

ජීප්රථ සහ වෑන්රථ වලින් පැමිණි පොලිස් භට පිරිස් යාපනයේ වීරසිංහම් ශාලාව ඉදිරිපිට ඉදිකර තිබු වේදිකාව අබියස රැස්ව සිටි දහස් සංඛ්‍යාත ජනකායක් වෙත බැටන් පොලුවලින්, රයිෆල් කඳන් වලින් පහර දෙමින් වෙඩි තැබූ බව සමුළුවට එල්ලවූ ප්‍රහාරයෙන් දිවි ගලවා ගත්තවුන් පසුව පවසා තිබුනි.

පොලිසිය වෙඩි තැබීමෙන් කඩා වැටුනු විදුලි රැහැන් ද ප්‍රහාරයෙන් බේරීමට පලා යන පිරිස් මත ඇද වැටී තිබේ.

පොලිස් ප්‍රහාරයෙන් නම දෙනකු මරා දමන ලද අතර නගරය අවට දේපල විනාශ වී තවත් 50 කට වැඩි ගණනක් බරපතල තුවාල ලැබුහ.

පොලිසිය සේවයක් මිස බලකායක් නොවේ

සිද්ධිය පිළිබඳව විමර්ශනය කිරීමට හිටපු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු ඔස්වල්ඩ් ලෙස්ලි ද ක්‍රෙස්ටර් ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පත් කරන ලද ත්‍රිපුද්ගල කොමිසම තීන්දු කර තිබුනේ පොලිසිය තම රාජකාරිය නිසි පරිදි අවබෝධ කර නොගෙන දියත් කළ ප්‍රහාරය කිසිසේත් යුක්ති සහගත කළ නොහැකි බවයි.

“තමන්ගේ රාජකාරිය ඇත්තේ පොලිස් සේවයක මිස පොලිස් බලකායක නොවන බව පොලිස් නිලධාරීන් වටහා ගත යුතුයි,” යනුවෙන් ‘ජනවාරි 10 ඛේදවාචකය’ නම් කොමිසන් වාර්තාව පවසයි.

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු වී මානික්කවාසගර් සහ යාපනයේ හිටපු අගරදගුරු සබාපති කුලේන්ද්‍රන් සාමාජිකත්වය දැරූ කොමිසම 1974 පෙබරවාරි 18 දින ප්‍රකාශයට පත් කළ වාර්තාවේ මෙසේද දැක්වේ.

“නිරායුද පුරවැසියන්ට මේ රාත්‍රියේ (1974 ජනවාරි 10) ප්‍රචණ්ඩ සහ අනවශ්‍ය ප්‍රහාරයක් දියත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් පොලිසිය වරදකාරී වන බව අප විසින් එළැඹි නොවැලැක්විය හැකි නිගමනයයි. ඉතා දුෂ්කර අවස්ථා වලදී පවා කල්පනාකාරීව කටයතු කිරීමට බැඳී සිටින සිවිල් පොලිස් බලකායකින් අපේක්ෂා කෙරෙන නිවැරදි විනිශ්චයකට එළඹීමේ හැකියාව ඔවුන් සතුව නොතිබීම අපේ බලවත් කනස්සල්ලට හේතු වෙයි. ශාරීරික හානි සහ දේපල හානි සිදුවූයේද, ජීවිත හානි සිදුවූයේද, පොලිස් නිලධාරියකු විසින් ගන්නා ලද මුළුමනින්ම වැරදි සහගත සහ අමනෝඥ තීරණයකින් දියත් වුනු සිද්ධි දාමයකට අහිංසකයන් බිලි වීමෙනි. අනාරක්ෂිත සහ අහිංසක පුරවැසියන් මත්තේ මුදාහරින ලද පොලිස් ප්‍රහාරය කිසිසේත් යුක්ති සහගත කළ නොහැක.”