ජවිපෙ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙලා ගෝඨාභයට විරුද්ධ ඡන්ද බෙදෙන විදියට වැඩ කිරීම ගැන විවේචනයක් පොදුවේ තියෙනවා. මේ ගැන වික‍්‍රමබාහු සහෝදරය වෙන කාටත් වඩා වැඩිය තදින් විවේචනය කිරීමක් වේදිකාවේ කරනවා. ඒකෙදි බැලූ බැල්මට සජිත්ගේ වේදිකාවේ නැගල ජවිපෙයේ නායකත්වයට බැන වදිනවය කියන පිංතූරයක් තමා පෙනෙන්නේ. නමුත් ඇත්ත තත්ත්වය මේ වේදිකාව නිදහස හා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය වෙනුවෙන් අරගල කරන තැනක්. 2015 ජනවාරි 08 ජයග‍්‍රහනය මගින් ජනතාව අපේක්ෂා කළ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී සමාජ, දේශපාලන, ප‍්‍රතිසංස්කරණ සම්පූර්ණ කරමින් ඉදිරියට යෑමේ අරගලයයි මේ වේදිකාව නියෝජනය කරන්නේ. සිංහල බෞද්ධ මහ ජාතිවාදය නියෝජනය කරන ෆැසිස්ට් ජුන්ටාවක් යලි බලයට ඒම වැලැක්වීම එහිදී ක්ෂණිකව මතුවන ප‍්‍රාථමික අවශ්‍යතාවයයි.
එයට විකල්පව ගොඩනගා තියෙන මහ ජාතිවාදයේ වේදිකාව පුන පුනා කියන්නේ 19 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය අහෝසි කරන බවයි. එම සංශෝධනය නිසා ජාතික ආරක්ෂාවත් නැති වූ බවයි. ඒ අනුව ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී වේදිකාව ශක්තිමත් කරමින් එයට එකතුවන ඡන්ද වලින් කොටසක් වෙන තැනකට ගොඩ ගැසීම මහ ජාතිවාදයේ වේදිකාවට බලයට ඒමට ඉඩක් විවර කිරීමක්ය යන විවේචනයයි වික‍්‍රමබාහු සහෝදරයා ඉදිරිපත් කරන්නේ.
දැන් මේ ගැන කෝපයට පත් වී සිටින නරක පොත් වලින් නරකට උගත් අය මේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ජනතා ප‍්‍රවාහය සමග එක්ව ෆැසිස්ට්වාදීන් පරාජය කිරීමට සටන් වැදීම වෙනුවට ඊනියා සමාජවාදී මාවත් පෙන්වන්ට වැර දරයි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය සඳහා අරගලය හරහා විනා සමාජවාදය වෙතට වෙනත් මාවතක් නැත. විවිධ බුද්ධිවාදීන්ද, සුලු ධනේශ්වර මහත්වරුන් ද, මේ නරක පොත් වලින් නරකට උගත් අය හා පෙළ ගැසී වෙනත් තුන්වන මාවතක් ඇතැයි දේශනා කරයි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අරගලය ඔස්සේ ඉදිරි මග හෙලි පෙහෙලි කර නොගෙන සමාජවාදී මාවත් නැති බව දහ නවවන හා විසිවන ශත වර්ෂයන්හි මුලු ඉතිහාසයෙන් ඉගෙන ගැනීමට අසමත් වූ අයෙක් වෙතොත් හේ අන්ත මෝඩයෙකි.
ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට ලෙයින් හා යකඩින් ප‍්‍රහාරය එල්ල කරමින් සමාජවාදයට මාවතක් ඇතැයි සිහින මැව්වේ කව්රුන් ද කෙසේ ද යන්න ලංකාවේ අපි සියලූ දෙනාම දැක ඇත්තෙමු. මේ සිහින වලින් සේවය වූයේ ෆැසිස්ට් පන්නයේ මහ ජාතිවාදීන්ටය. ඔවුන් මේ සිහින දකින්නන් සමග එක්ව දෙමළ ජනතාවගේ නිදහසේ අරගලය සමග සාකච්ඡා අත්හිටුවා ජනඝාතක යුද්ධයක් මගින් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට මරු පහරවල් එල්ල කළේය. 2015 සිට ගත වූයේ යන්තමින් මේ භීෂණයෙන් හා එය පසුබිම් කරගත් ආර්ථික කොල්ලයෙන් මිදී හිස ඉස්සූ කාලයයි. වික‍්‍රමබාහු ඇතුලු අප පක්ෂයේ ස්ථාවරය වන්නේ ඒ හිසට යලිත් යකඩ පොලූ පහර නොවදින තැනට වග බලා ගත යුතු යන්නයි .
අරාජිකවාදී ෆේස්බුක් තක්කඩියන්ගේ ඝනීභූත තර්ක
දැන් මේ උදවිය කෝපයට පත් වී සිටින, වික‍්‍රමබාහු සහෝදරයා තමන්ගේ පුවත්පත් ලිපි හා පුවත්පත් සාකච්ඡා මගින් මුල සිටම දිගින් දිගටම ඉදිරිපත් කළ තම විවේචනය වඩාත් ඇගට දැනෙන පමණට තද කිරීමට මේ වචන යොදා ගැනීම එසේ කිරීමේ හේතුව විය හැකියි. ඔහුගේ මුල් විවේචනයන් නොඇසූ කන්ව සිටි අය දැන් කලබල වී කෑ කෝ ගැසීමට ඉදිරිපත් වීමෙන් පෙන්වන්නේ මේ වෑයම සාර්ථක වී ඇති බවයි. හරක, මෝඩය, බූරුව වගේ වචන වලින් පෙන්වන්නේ ඒ සතුන් හා සමාන වීම නොවේ. අඥාන බවයි. ඒවා ලංකාවේ ගැමියන් අතර මෝඩ වැඩ කරන්නන් හැඳින්වීමට ඉතිහාසය පුරාම යොදාගෙන ඇත. නමුත් ඒ වචන මෙතැනදී එතරම් යෝග්‍ය නැතැයි මට ද සිතේ. මන්ද යත් ජවිපෙයේ නායකයන් මේ ෆැසිස්ට් විරෝධී ඡන්දය එක තැනකට ගොඩ ගැසීම වලක්වන්නට තතනන්නේ මෝඩ කමට යයි මවිසින් නොසිතන නිසාය. එය ඉතා කෛරාටික වචනවලින් ආවරණය කර ඇති අන්ත ද්‍රෝහි කමයි. පාවා දෙනු ලැබීමයි. ඒ නිසා මොවුන් ජුදාස්ලා ලෙස හැඳින්වූවා නම් වඩාත් ගැලපේ යයි සිතේ. කොහොම නමුත් තමන් යොදා ගන්නා වචනය කුමක්ද යන්න තෝරා ගැනීමේ නිදහස කථිකයා සතුය.
දැන් ඔවුන්ගේ දේශපාලන විවේචනය මඩ ගොහොරුවෙන් එලියට ගැනීමට කැමැත්තෙමි.
ඔවුන් අභියෝගාත්මක ලෙස ඉදිරිපත් කරන තර්කයක් වන්නේ එදා ඔසී අබේගුණසේකර ජනපතිවරණයට තරග කරද්දී වික‍්‍රමබාහු ඔහුට සහායට කතා කළ බවයි. පොත් පිංචක් මුද්‍රණය කර ඔසී දිනවිය යුත්තේ ඇයි? කියා ජනතාවට කියා දුන්න බවයි. ඉන්පසු ජනපතිවරණයකදී වික‍්‍රමබාහුම තරග කළ බවයි. තවත් විටෙක චමල් ජයනෙත්තිව තරගයට යොමු කළ බවයි. එතකොට ඒවත් කොන්ත‍්‍රාත් ද? කියා විමසයි.
දැන් මේ තර්කයට මග පෙන්වන්නේ තමන් කියවා ඇති නරක පොත්වල එන ආකාරගත තර්ක ක‍්‍රමයයි. වෙනස් නොවන ලෝකයක තර්ක ක‍්‍රමයයි. ඒ අනුව පක්ෂයක සටන් පාඨ, උපායයන්, නොවෙනස්ව තිබිය යුතු යයි සිතෙන්නේ ඒ නිසාය. සමාජ සම්බන්ධතා විවිධ සමාජ අරගල හරහා ගමන් ගනී. ඒ ඒ විෂයබද්ධ තතු යටතේ පන්තීන් අතර නව පෙළගැසීම් මතු වෙයි. පක්ෂයට ඒ අනුව විවිධ හැඩගැසීම් කරමින් ගමන් කරන්නට සිදු වෙයි. සංක‍්‍රමණීය සටන්පාඨ, උපායයන් වර්ධනය කර ගැනීමට සිදුවෙයි. අපිද එසේ කර ඇත්තෙමු. වෙනස් නොවන්නේ මූලෝපායයයි. එනම් නිර්ධන පංති බලය තමන් වෙසෙන රටේත් ජාත්‍යන්තර පරිමාණවත් ගොඩ නැගීම සඳහා ඉලක්ක කරමින් ජනතාව පෙළගැස්සවීමට පියවර ගැනීමයි. ඒ වෙනුවෙන් උපාය උපක‍්‍රම හා ජනතා අරගලය ඉදිරියට ගෙන යෑම වෙනුවෙන් සංක‍්‍රමණීය සටන් පාඨ වර්ධනය කරමින් ඉදිරිපත් කළ යුතුය.
ඔසී අබේගුණසේකර හා ඊනියා දේශප්‍රේමියෝ
ඔසී යනු මේ රටේ කම්කරු පංති ව්‍යාපාරයේ දැවැන්ත පිබිදීමක් හා ඒ තුළ මතු වූ කම්කරු පක්ෂවල එක්සත් පෙරමුණක් තුලින් බිහි වූ අපේක්ෂකයෙකි. දෙමළ ජනතාවගේ විමුක්ති අරගලය දැවැන්ත පියවරයන් ගනිමින් උතුරු ප‍්‍රදේශයේ බලය තහවුරු කර ගනිමින් සිටි යුගයයි. වෘත්තීය සමිති ඒකාබද්ධ කමිටුව මගින් 1986 කැඳවූ කම්කරු නියෝජිත සමුළුව මේ දෙමළ ජනතා අරගලයේ අයිතිවාසිකම් පිළිගනිමින් උතුරෙන් හමුදා වහා කැඳවන ලෙසට බල කරමින් යෝජනා සම්මත කළ වකවානුවයි. කම්කරු පංතිය ස්වාධීනව නැගීමේ තවත් වැදගත් ප‍්‍රකාශණයක් වූයේ විජය-චන්ද්‍රිකා නායකත්වයෙන් මහජන පක්ෂය බිහිවීමයි. එය රටේ කම්කරු පක්ෂ අතර එක්සත් පෙරමුණක් ගොඩ නැගීමේ පදනම විය. දෙමළ ජනතාවගේ නිදහස හා ස්වපාලනය වෙනුවෙන් වූ අරගලයට උත්තරයක් ලෙස පලාත් සභා පැමිණි යුගය එයයි. එය කම්කරු පංතිය එදා ප‍්‍රජාතන්තන්ත්‍රවාදය සඳහා ගෙන ගිය අරගලයේ දැවැන්ත දේශපාලන ජයග‍්‍රහණයක් විය. ජවිපෙය එදා ගත් දේශපාලන ස්ථාවරය අන්ත ප‍්‍රතිවිප්ලවවාදී වූවකි. ඔවුන් ෆැසිස්ට් පන්නයේ දරුණු ක‍්‍රියාමාර්ගයන් තුළින් දෙමළ ජනතාවට දේශපාලන අයිතීන් සොච්චමක් හෝ දීමට එරෙහිවිය. එසේ එරෙහි වෙමින් දියත් කළ ෆැසිස්ට් පන්නයේ ජාතිවාදය කම්කරු පංතියේ නැගීමට හරස්ව පිහිටුවමින් කම්කරු නායකයන්, වාමාංශික නායකයන් රැසක් ඝාතනය කරමින් ප‍්‍රතිවිප්ලවය දියත් කෙරිණි.
එදා ජනාධිපතිවරණය පැමිණියේ මේ පරිසරය තුළය. එහි දී නිර්ධන පංතියේ ස්වාධීනත්වය ප‍්‍රකාශ කරමින් විප්ලවකාරී දේශපාලන විකල්පයක් ඉදිරිපත් කිරීම අත්‍යාවශ්‍ය වු මොහොතකි. ඒ මගින් පලාත් සභා විසඳුම ආරක්ෂා කර වැඩිදියුණු කිරීම, යුධවාදයට එරෙහිව නැගී සිටීම සියලූම සිල්ලර ඉල්ලීම් අභිබවා ඉදිරියට පැමිණියේය. ජවිපෙය දියත් කළ ජාතිවාදී කැරැල්ල රටේ දේශපාලනයේ දක්ෂිනාංශික බලය ශක්තිමත් කළ අතර යුධවාදී, පලාත් සභා විරෝධී, දේශපාලනයක් ශ‍්‍රීලනිපයද දියත් කළේය. එජාප පාලනය අනෙක් පක්ෂ වලද (නසසප ය හැර) සහායෙන් ජවිපෙ කැරැල්ල 60,000 ක මළ කඳන් මතින් මර්ධනය කෙරිනි. මේ මර්ධනකාරී හා දක්ෂිනාංශික බලවේග ශක්තිමත් වීමට මුහුණ දීම සඳහා එදා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රීය බලවේග එකතු වූයේ මේ වාමාංශික පෙරමුණ වෙතය. මේ ජනතා ප‍්‍රවාහය ඉදිරියට ගෙන යමින් විප්ලවකාරී දේශපාලන විකල්පයක් ඉදිරිපත් කිරීම විනා හුදු ඡන්ද ගොඩක් වෙන් කර ගැනීමක් ඔසී නියෝජනය කළේ නැත. ඒ ගන්නා වූ ඡන්ද ගැන සළකා බැලූවද ඉන් හානි වන, අගතියට පත්වන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ජනතා ප‍්‍රවාහයක් මේ වමේ එකතුවට පිටස්තරව තිබුණේ ද නැත. මහජන පක්ෂයේ නායකත්වය ඝාතනය කිරීමත්මත් සමග මේ පෙරමුණ විසිර යෑමට නියමිත විය. ලසසප හා කොප ය යලි මහජන පෙරමුණු දේශපාලනයට යොමු වූයේය. මහජන පක්ෂය ද එම ස්ථාවරයටම ගමන් කළේය. මේ අතර චන්ද්‍රිකා ශ‍්‍රීලනිපයේ නායකත්වය ගනිමින් එම උවමනාව ඉටු කෙරිණි. අපේ පක්ෂයේද වාසුදේවගේ නායකත්වයෙන් යුත් පිරිසක් මහජන පෙරමුණු දේශපාලනය සමග එකතු වෙමින් එය ශක්තිමත් කළේය.
අවස්ථාවාදී, කට්ටිවාදී, තක්කඩියනි උගනිව් ! නැවත නැවතත් උගනිව් !
වමේ එක්සත් පෙරමුණ වටා පෙල ගැසුණු කම්කරු පංතිය ප‍්‍රමුඛ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රීය බලවේග මේ නව මහජන පෙරමුණ සමග එහි ආරම්යේ දී පෙළ ගැසුනේ යුධ විරෝධී පෙරමුණක් ලෙසිනි. උතුරෙන් හමුදා ගෞරවණීය ලෙස ආපසු කැඳවා පලාත් සභා විසඳුම වඩාත් අර්ථවත් කරන බවට මේ නව මහජන පෙරමුණ ශපත කළේය. චන්ද්‍රිකා යුද්ධය හමාර කර දේශපාලන විසඳුමක් දෙනු ඇති බවට බලාපොරොත්තු ජනතාව අතර ජනිත විය. ඒ තතු යටතේ එදා චන්ද්‍රිකාට ජනපතිවරණයේ දී අප විවේචනාත්මක සහාය දුන් අතර තරගකරුවකු ඉදිරිපත් කළේ ද නැත.
බොහෝ විට අප අපේක්ෂකයන් ඉදිරිපත් කළේ පක්ෂයේ දේශපාලන ක‍්‍රියාමාර්ගය ජනතාව අතරට ගෙන යෑම වෙනුවෙනි. 2015 දී ද අපගේ මහේන්ද්‍රන් ඉදිරිපත් කළ අතර මෙවරද නන්දිමිත‍්‍ර ඉදිරිපත් කර තිබේ. ඒ අපේ පක්ෂයේ ස්ථාවරයන් ගෙන යෑම වෙනුවෙනි.
මාක්ස්වාදීන් ලෙස අපි ජවිපෙ මේ මොහොතේ ඉටු කරන වැඩ කොටස ලංකාවේ බලය යලිත් අත්පත් කර ගැනීමට වැර දරණ ෆැසිස්ට්වාදීන්ට අනුපූරක වන්නේ යයි සලකමු. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ගැන කථා කළ ද ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ මූලික ප‍්‍රශ්නය වන ජාතික ප‍්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් මුරණ්ඩු ලෙස මහ ජාතිවාදය පෝෂණය කිරීම මෙහි දී තීරණාත්මකව සැලකිය යුතු වෙයි. පක්ෂයක් ගැන තේරුම් ගත යුත්තේ ඔවුන් කියන දැයින් නොව එය කළ හා කරන දැයට සාපේක්ෂවය.
ෆැසිස්ට්වාදයේ අභියෝගයන්ට මුහුණ දෙමින් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රීය ප‍්‍රවාහය ඉදිරියට ගමන් කරමින් තිබේ. නිර්ධන පංතියේ පක්ෂය ලෙස අපි සමාජ අරගලයේ වාසිය විප්ලවයේ ප‍්‍රයෝජනය සඳහා යොදා ගැන්මට උවමනාය. සංගීතමය පරිමාණයක යතුරු හතක් ඇත. මෙම යතුරු වලින් ස-රි-හෝ ග-ම හෝ යන ඒවායින් වඩා හොද කුමක්ද යන්න නිශ්ඵල ප‍්‍රශ්නයකි. නමුත් සංගීතඥයා ඒ ඒ තත් පිරිමැදිය යුතු වෙලාවනුත්, කුමන තත පිරිමැදිය යුතුද යන්නත් දැන ගන්නට උවමනාය.
අවසාන වශයෙන් සටන් පාඨ, පක්ෂ පිලිවෙත් වෙනස් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අතිවාමවාදීන්ට ලෙනින් දුන් පිළිතුරකින් මේ කෙටි අදහස් දැක්වීම අවසන් කරමි. “……කෙසේ හෝ වේවා, ඔක්තෝබර් විප්ලවයට පෙර හා පසු යන කාල පරිච්ඡේද දෙකෙහිදීම බොල්ෂෙවික්වාදයේ මුලු ඉතිහාසයම, තම පිළවෙත වෙනස් කිරීමේ, සමාදානවාදී උපක‍්‍රම අනුගමනය කිරීමේ සහ ධනපති පක්ෂ ඇතුලුව වෙනත් පක්ෂ සමග සම්මුතිගත වීමේ අවස්ථාවලින් පිරී තිබෙන බව ජර්මන් වාමවාදීන් නොදැන සිටිනවා විය නොහැකිය……” (Lenin – Collected Works Vol. 31 – 70 Pg)
නව සම සමාජ පක්ෂයේ දේශපාලන මණ්ඩල සභික රණත් කුමාරසිංහ
Facebook Comments
