රණවිරු වාසනා චක්‍රය

0

‘රණවිරුවෙකු සහ මිනීමරුවෙකු අතර වෙනස සමාජය වටහා ගත යුතු බව’ හමුදාපති මහේෂ් සේනානායක ප්‍රකාශ කළේ පසුගිය අවුරුද්දේ අගෝස්තු මාසයේදී ය. ඒ මල්වතු – අස්ගිරි විහාරවාසී භික්ෂූන් බැහැදැක පෙරළා යන අතරවාරයේ මාධ්‍යයට අදහස් දක්වමිනි. මේ සූත්‍රයට අනුව රණවිරුවෝ අපරාධකරුවන්ගේ ගණයට නොවැටෙති; අපරාධකරුවෝ රණවිරුවන්ගේ ගණයට නොවැටෙති. එකී උපදෙස් ප්‍රකාරව බෙදුම් ඉර හරියට ඇඳගත් විට අපරාධකරුවන් එල්ලුම් ගස් යවා ‘රණවිරුවන්’ රියැලිටි ෂෝවලට යැවිය හැක. ඒ සූත්‍ර දේශනාව ඇසීමෙන් සෝවාන් ඵල ලැබ නිරාමිස ප්‍රීතියට පත්වූ ලංකාවේ පඩිකාර බුද්ධිමත්හු හා ලිබරල් ලියන්නෝ හමුදාපතිවරයාගේ සෘජු ගුණය වනමින් විවේක කාලවල දී සකර්බර්ග්ගේ වත්පොතෙහි කානිවල් දැමූහ.

නමුත් ඇතැමුන්ට පහන් හැඟුම් ජනිත කළා වූ මේ පණිවුඩය පැතිර යන විටත්, ඊට හත් අවුරුද්දකට කලින් ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් 2015 අගොස්තු මාසයේ සිට අත් අඩංගුවට ගෙන අධිකරණය හමුවේ නඩු පවරා තිබූ අපරාධකරුවන් යළිත් රණවිරු සමණළුන් බවට රූපාන්තරණය වී සිය වැලිකඩ දළඹු කෝෂ අත්හැර පියාඹා ගොස් තිබිණ. 2016 නොවැම්බර් 27වැනිදා, මවිසින් ‘සමකය’ තීරුවට සැකෙවින් ලියන ලද ඒ කතාව යට පරිදි ය:

“තම සැමියා වූ ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අත් අඩංගුවට ගත් හමුදා බුද්ධි අංශ සාමාජිකයන් නිදහස් කරන්නේ නම් තමන්ගේත්, දරුවන්ගේත් ජීවිත ආරක්‍ෂාව අනතුරට පත්වනු ඇතැයි සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ විවෘත ප්‍රකාශයක් කළේ 2016 මාර්තුවේදී ය. ඊට ප්‍රතිචාර වශයෙන් මැයි 27 වැනිදා අත් අඩංගුවේ පසු වූ දෙවැනි සැකකරු හෝමාගම මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය විසින් ඇප පිට නිදහස් කරන ලදී. අනතුරුව සැප්තැම්බර් 19 වැනිදා තවත් විත්තිකරුවන් සිව් දෙනෙකුට අවිස්සාවේල්ල අධිකරණය විසින් ඇප නියම කර සිටියේය. තුන් දිනක් ඇවෑමෙන් ඉතිරි සැකකරුවන්ගෙන් සිව් දෙනෙකුට හෝමාගම මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේදී ඇප නියම කරනු ලැබිණ. ඔක්තෝබර් 12 වැනිදා කොළඹ දී හමුදා උත්සවයක් ඇමතූ ජනාධිපති සිරිසේන ‘මාස 16ක් අත් අඩංගුවේ රඳවා සිටින බුද්ධි අංශ සෙබළුන්’ පිළිබඳ සිය ගැඹුරු කම්පාව හෙළිකර සිටියේ මේ අතරවාරයේ ය. ඔක්තෝබර් 25 වැනිදා ඉතිරි සැකකරුවන් සිව් දෙනාගෙන් දෙදෙනෙක් මුදාහළ අවිස්සාවේල්ල මහා අධිකරණය නොවැම්බර් 08 වැනිදා ඉතිරි සැකකරුවන් දෙදෙනාටද ඇප නියම කළේය.”

‘රණවිරුවන්’ හා අපරාධකරුවන් දෙපළු කිරීමේ යුද හමුදාපතිවරයාගේ සූත්‍රය මාධ්‍ය ඔස්සේ ප්‍රචාරය වූයේ එයින් මාස නවයක් ඇවෑමෙනි. සිව් මසක් ගිය තැන හමුදාපතිවරයා දැන් යළිත් අදහස් දක්වා තිබේ. මෙවර, බීබීසී සිංහල විකාශය හා සාකච්ඡාවකට එක්වෙමිනි. ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩගේ පැහැරගැනීම හා සම්බන්ධ ලිපිගොණු පිළිබඳ අසන ලද ප්‍රශ්නයකට පිළිතුරු දෙමින් ඔහු පෙරළා මෙසේ විමසා තිබේ: “මේකේ තිබ්බ නම් ෆයිල් එකක්, මම 2015 හමුදාවට ඇවිල්ලා, 2017 හමුදාපති වෙනකොට ප්‍රායෝගිකව කල්පනා කළොත් ඒ ෆයිල් එක තියේවිද?…. කවුරු හරි මේකට සම්බන්ධ කෙනෙක් ඉන්නවා නම්, පරීක්ෂණයක් යන බව දන්නවා නම්, මේක බුද්ධි අංශය නම්, බුද්ධිමත් නැද්ද ඒ අයවලුන්?”

ඇප පිට නිදහස් කොට යවා, සේවයේ නැවත පිහිටුවන ලද චූදිත සෙබළුන්ගේ භාග්‍යවන්ත ඉරණමට ඈඳා යහපාලන ප්‍රධානීන්ගේ පිළිවෙතත්, හමුදාපතිවරයාගේ ප්‍රකාශයත් එක්කොට සැළකූ කල සාරය කුමක්ද? සාරය මෙයයි: බුද්ධි අංශ සෙබළුන් චෝදනා රහිතව අත් අඩංගුවේ තබා ගැනීම අයුක්තියක් වන්නේ එම චෝදනා ඔප්පු කිරීමට අවශ්‍ය කිසිදු සාක්‍ෂියක් ඔවුන් ඉතිරි කොට තබා නොගිය බැවිනි.

ඉකුත් අගෝස්තුවේ දී හමුදාපතිවරයාගේ ප්‍රකාශයෙන් අමන්දානන්දයට පත්ව සකර්බර්ග්ගේ අනුග්‍රහයෙන් සයිබර් අවකාශයේ සුබාංශිංසන බැනර් අදින ලද යහපාලන රසිකයන්ට දැන් ඕනෑනම් විජයෝත්සව පැවැත්වීම සඳහා තවත් නිමිත්තක් පහළ වී තිබේ.

ඒ අනුව බලතොත් අපරාධකරුවන් හා රණවිරුවන් වෙන්කොට දක්වන හමුදාපතිවරයාගේ පරණ සූත්‍රයේ පරහක් තිබේ. ඒ පරහ මෙසේ සරළව ලියා දැක්විය හැකි ය: සාපරාධී ක්‍රියා කරන හමුදා සාමාජිකයන් අපරාධකාරයෝ වෙති. නමුත් ඒ ගැන සාක‍්ෂි ඉතිරි නොකරන්නට බුද්ධියක් ඇත්තෝ චෝදනාවලින් ගැලවෙති. චෝදනාවලින් ගැළ වී හමුදා සේවයේ යළිත් පිහිටවුනු ලබන්නන් රණවිරුවෝ වෙති. ඒ වාසනා චක්‍රයට හසුවන ‘රණවිරුවා’ අපරාධකරුවෙකු වී යළිත් රණවිරුවෙකු වූ විට අපරාධකරුවෙක් හා රණවිරුවෙක් අතර වෙනස තහවුරු කිරීමේ සූත්‍රය ඇසීමෙන් අගෝස්තුවේදී මාර්ග ඵල ලද්දෝ දෙසැම්බරයේදී පෙරළා නරකාදියට ඇද වැටෙති.

උත්ප්‍රාසය දනවන මේ කවට කතා යට ලේ පිළී ගඳ ගසන සරළ ඇත්තක් ගැබ්ව තිබේ. ඒ, අඩසිය වසකට වඩා දිග්ගැසුණු රාජ්‍යයේ අපරාධකාරීත්වය ගැන ය. රාජ්‍ය හමුදා ඇත්තේ ඒ අපරාධ ක්‍රියාවට නංවා රාජ්‍යයේ චිරස්ථිතිය සහතික කරනු පිණිස ය. ඒ වනාහී අපේ ලේ බත් ඉතිහාස පිටුවලින් යළි යළිත් මකා දැමෙන ව්‍යුහාත්මක ඇත්තකි. අපරාධ නොඉවසන ‘රණවිරුවන්’ ගැන විචිත්‍ර ප්‍රචාරක පරිකල්පනාවන් අවශ්‍ය වන්නේ ඒ සැහැසි ඇත්ත වසන් කරනු පිණිස ය.

ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ අතුරුදහන් වූයේ නව අවුරුද්දකට කලිනි. එයින් ඇවිළුණු ළබැඳියන්ගේ මිනිස් ශෝකය යහපාලක සන්ධානයේ ‘පොකට් මනී’ වශයෙන් වියදම් කරන ලද්දේ තුන් අවුරුද්දකට කලිනි. ඒ තුන් අවුරුද්ද නිමාවන විට ඔහු හා බැඳුණු මතකය ද, යුක්තිය ද, ලිපිගොණු ද අතුරුදහන්ව යමින් තිබේ. වියෝ ගින්නෙහි නම වසක් පැළහෙන සන්ධ්‍යා හා දරුවන් මැදිකොටගත් ඒ විෂම චක්‍රය, දකුණේ ව්‍යාජ ප්‍රජාතාන්ත්‍රික උද්‍යෝගයේ ප්‍රයෝගකාරී නිස්සාරත්වය හෙළි නොකරයිද?

රෝහිත භාෂණ අබේවර්ධන

(මෙම ලිපිය 2018 ජනවාරි 07 ‘රාවය’ පත්‍රයේ පළවූවකි)

Facebook Comments

wedding people