විජය කුමාරණතුංග මෙරට තුළ රතු කොඩිය ඉහලට එසවූ මිනිසෙක්. එය හිතාමතා ගෙනගිය ගමනකට වඩා හැගීමෙන් බරව ගිය ගමනක්. ඔහුගේ කලාවේ හැකියාවන් තුළින් තමා අවට පරිසරය තුළ වූ දුක් වේදනාවන් එලියට ගැනීම ඔහුගේ ගමන වුනා. එය හිතාමතා පිළිවෙලකට සැළසුම් කළ දෙයක් නෙවෙයි. කලාකරුවා හිතනවට වඩා හැගීම් එලිදක්වන බවයි කියන්නේ. විජයගේ ගමනත් ඒ වගේ හැගීම් වලට ඉඩදුන් ගමනක් කිව්වොත් හරි. කුඩා කල සිටම ඔහු තම සමාජය තුළ කලාවට යොමු වුනා. දැකුම්කලු, බර හඩක් සමග, බැලූ බැල්මට යෝධයෙක් ලෙසට හදුන්වන්න පුළුවන් ඔහු චිත්‍රපට ලෝකයට ඇතුල්වීමත් සමග දේශපාලනයටත් යොමු වුනා. තමන්ගේ හැකියාවන්ට අනුව දේශපාලන බිමේ රග දක්වන්න ඔහුට ඕනා වුනා. රටේ, ගමේ වේදනාව රට පුරා එලි ගන්නන්නට ඔහුට උවමනා වුනා. දේශපාලන බිමට ඇතුල්වීමට ඔහු ශ්‍රීලනිප කාර්යයාලයේ පරීක්ෂණයට ගිය විට තමාට ලැබිය යුතු සැලකිල්ල නොලැබුණ නිසා එයට පිළියමක් ඉල්ලීමට චන්ද්‍රිකා සමග කථා කිරීමට ඔහුට යෝජනාවක් ආවා. ඒ අනුව තමා ඔහු චන්ද්‍රිකා සමග දේශපාලන කථාබහ තුළින් ලං වුනේ.
චන්ද්‍රිකා බලවත්, එමෙන්ම පොදුජනතාව ගැන සළකන මාර්ක්ස්වාදයත් හැදෑරූ ගැහැණියක්. මේ විජය තුළ ඇති ශක්තිය, අධිෂ්ඨානය ජය ගැන්වීමට තමන්ට ඉඩක් ලැබීම ගැන ඇය සන්තෝස වෙන්න ඇති. ඒ දෙදෙනා වමේ බලවත් යුගයක් සදහා ඉදිරියට ආවා. ඒ දවස් වල ජාතික ප්‍රශ්නය උඩ සියලු දේශපාලන පක්ෂ වල අර්බූද ඇතිවූ කාලයක්. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට සිංහල පමණයි සටන් පාඨය උඩ යන්නට බැරිව වැටුන වෙලාවක්. සම සමාජ, කොමියුනිස්ට් පක්ෂ වලට නව සම සමාජ පක්ෂයෙන් ඇතිවූ බලපෑම තුළ වාමාංශික එකමුතුවක් මගින් ජාතික ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු දිය යුතු තැනට පත්වෙලා තිබුණ. විජය කුමාරණතුංග අප සමග කථාවට වැටුනේ ඒ අවදියේදී. එහිදී මම ඔහුට දෙමළ ජනතාවට සමානාත්මතාවය, ස්වපාලනය හා ස්වයංතීරණය උඩ විසදුමක් දිය යුතු බව දැන්වූවා. ඔහුත් චන්ද්‍රිකාත් දෙදෙනාම මෙවන් විසදුමක් දිය යුතු බව පිළිගත්තා. මේ අනුව වමේ පෙරමුණක් හදන්න ඉඩක් පෑදුනා.
මේ ආකාරයට දෙමළ ජාතික ප්‍රශ්නයට බලය බෙදීම මත, රට නොබෙදා එක්සත් කිරීම මගින් විසදුමක් දීමේ මතවාදය බලවත් ලෙස සමාජගත කිරීමට වාමාංශිකයන්ට හැකිවුනා. වාමාංශික පෙරමුණ “එක්සත් සමාජවාදී පෙරමුණ” ලෙසට සමාජගත වුනා. දෙමළ වාමාංශික සංවිධානද මේ වටා රොක් වුනා. එදා පැරණි වාමාංශිකයන්ට වැරදුන තැන මකල එක්සත් ජාතික පක්ෂය තුළ ඇති ජාතික සමගිය හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පිරිස් සමග ඉදිරියට යාමට රට තුළ සියලු වාමාංශිකයන් එකතු කරගැනීමට මේ වැඩ පිළිවෙල තුළ සියල්ලෝම පෙළ ගැසෙද්දී විජයවීර විසින් එයට විරුද්ධව ජාතිවාදී සටනක් දියත් කළා.
නව සම සමාජයත්, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණත් එකට තහනම් වුනත් උද්ඝෝෂණ තුළින් මේ බැදුම් කඩාගෙන එලියට ඒමට ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සූදානම් වුනේ නෑ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වැඩට ඉඩ නැතැයි යන මථය තුළ ඔවුන් කළේ බලය බෙදීමට විරුද්ධව ජාතිවාදී සටනක් ඇරඹීමයි. මේ සටනට තරුණයන් එකතු කරගත්තේ ජාතිවාදී පදනම උඩ ගෙනියන සටනක්, දේශප්‍රේමී සටනක් ලෙසට හදුන්වා දීම තුළිනුයි. සුළු ජාතිකයන්ට දෙන බලතල රට පාවාදීමක් ලෙසට හදුන්වා ඒ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ගමනට යන හැමටම මරණ දඩුවම දීමට ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ක්‍රියා කළා. ඒ අනුව වම තුළ මතු වුන මිනිසා වූ, විජය කුමාරණතුංග, ජාතියේ විනාශකරු ලෙසට හදුන්වා දීමට ඔවුන් වැඩ කළා. තම හැගීම් තුළින්ම නිර්ධන ලෝකයට ඇතුල් වූ මේ කවියා, නළුවා, ගී ගයන්නා හා මහා සටන්කරුවා වුන මේ සුන්දර මිනිසා අමු අමුවේ මරා දැමීමට තරම් එදා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ බිහිසුණු වුනා. මෙය නිර්ධනීන් බිහිසුණු ලෙස පාවා දීමක්. කෙසේ වෙතත් මේ වමේ ගමන තුළ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ඒ ජාතිවාදී දේශපාලනය පරදවා පීඩිත ජාතීන්ට යුක්තිය ඉටු කිරීමට ජේ.ආර්. යොදවන්න වාමාංශිකයින්ට හැකිවුනා. එයට අප ගෙවපු බිල්ල තමා විජය කුමාරණතුංග. ඒ සමගම අපට රටපුරා දහසකට වැඩි වාමාංශිකයන්ගේ ජීවිත පූජා කරන්නට සිදුවුනා.
නොමග ගිය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණටත් අන්තිමේදී මර්ධනය තුළ විසි පන් දහසක පමණ තරුණයන් බිලි දෙන්නට සිදුවුනා. ඔවුන්ගේ විනාශයට ධනපති සමාජය හා රජය වගකිව යුතු බව අප කිව යුතුයි.
මෙවන් බිලිපූජාවන් තුළින් ගමන් කළත් ජාතික සමගිය තවදුරටත් ප්‍රශ්නයක් ලෙසට පවතින එක මහා අපරාධයක්. විජයගේ මරණය සහ එකට ගැටී දෙපැත්තේම මියගිය නිර්ධනීන් හා තරුණයන් සිහි කිරීම වැදගත් වන්නේ අප රට මේ ප්‍රශ්නය තුළින් එක්ව විසදුමකට ආ යුතු නිසායි. විජයට අපගේ සැමරුම එක්සත් රටක් පිළිබද අප යන අධිෂ්ඨාන සහගත ගමනයි.
මහාචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න
Facebook Comments
