උතුරේ ජනතාවට බලය විමධ්‍යගත කිරීම අවශ්‍යතාවයක් නැතැයි වත්මන් ජනාධිපතිවරයා නායකත්වය දරන දේශපාලන පක්ෂයේ ප්‍රධාන ලේකම් සිදු කළ ප්‍රකාශය රජයේ අදහස දැයි අභියෝගයට ලක්වී තිබේ.
“ටිල්වින් සිල්වාගේ අදහස රජයේ අදහස ද, ජ.වි.පෙ. පක්ෂයේ අදහස ද, නැතිනම් ජාතික ජන බලවේගයේ අදහස දැ,” යි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ලෙසින්ම කලක් සන්නද්ධව සිට පසුව පාර්ලිමේන්තු මාවතට පිවිසි දෙමළ ඊළාම් විමුක්ති ව්‍යාපාරයේ (ටෙලෝ) මහ ලේකම් ප්‍රශ්න කර තිබේ.
බලය බෙදීම ජනතාවගේ ඉල්ලීමක් නොවන බව 2024 ඔක්තෝම්බර් 8 වැනිදා පෞද්ගලික රුපවාහිණී නාලිකාවකට ප්‍රකාශ කළ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ප්‍රධාන ලේකම්වරයා රජයේ ආරක්ෂක අංශ ඇතුළු රාජ්‍ය ආයතන විසින් අල්ලාගෙන සිටින ඉඩම් අයිති දෙමළ ජනතාව කරන අරගලය හඳුන්වා තිබුනේ මධ්‍යම රජය මැදිහත්වී විසඳිය යුතු ‘රණ්ඩුවක්’ ලෙසයි.
“අපි ඇත්තටම හොයන්න ඕනකම තියෙන්නේ මේන්න මේ පොදු ජනතාව මුහුණ පාන ප්‍රශ්න වලට උත්තර තමයි ඕනේ කම තියෙන්නේ,” යි ස්වර්ණවාහිනියේ දේශපාලන සාකච්ඡාවකට සහභාගි වෙමින් ටිල්වින් සිල්වා කියා සිටියේය.
“ඉඩම් ප්‍රශ්න විසඳන එක ඇත්තටම ලොකු වැඩක් ඒ ගොල්ලන්ගේ. නිරවුල් නැතුව ගොඩක් තියෙන්නේ. අර යුද්දේ කාලේ සමහරු ඉඩම් දාලා ආවා. ඊට පස්සේ ඒ ගොල්ලන්ට ආපසු යන්න බැරි උනා. ඊට පස්සේ හිටපු කට්ටිය ඉඩම් අල්ලගත්තා. දැන් අයිතිකාරයා යනකොට ඉඩමේ වෙන කෙනෙක් පදිංචි වෙලා. එතකොට රණ්ඩුවක් තියෙන්නේ. එතකොට අපි ආණ්ඩුව මැදිහත් වෙලා, ඉඩං කච්චේරි මොනවහරි දාලා මේක බේරලා දෙන්න ඕනේ.”
උතුරු නැගෙනහිර පළාතේ දෙමළ තරුණ තරුණියන් අතට අවි ගත්තේ, ගොවිතැන් කිරීමට ඉඩම් නොමැති කම හෝ ඒවා අලෙවි කර ගැනීමට ක්‍රමයක් නොමැති වීමෙන්දැ යි ජවිපෙ ප්‍රධාන ලේකම්ගෙන් ප්‍රශ්න කරන මඩකලපුව දිස්ත්‍රික් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සහ දෙමළ ඊළාම් විමුක්ති ව්‍යාපාරයේ මහලේකම් ගෝවින්දන් කරුණාකරම් ප්‍රශ්න කරන්නේ ඔවුන් අවි අතට ගත්තේ මේ රටේ ගරුත්වයෙන්, නිදහසේ, එක හා සමානව ජීවත්වීමේ අයිතිය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම නිසා බව අනෙකුත් සිංහල නායකයන් මෙන්ම වාමාංශික ටිල්වින් සිල්වාත් මෙතෙක් වටහා නොගත්තේ ඇයි ද යන්නයි.
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 13 වැනි සංශෝධනය හා බලය බෙදීම උතුරේ ජනතාව ජාතියක් ලෙසින් මුහුණ දෙන ගැටළුවක් බව පිළිගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කළ ටිල්වින් සිල්වා එය උතුරේ දේශපාලනඥයන් සිය බලය වෙනුවෙන් භාවිත කරන කතන්දර බවට චෝදනා කළේය.
“නමුත් ප්‍රශ්නේ තමයි ඒ ප්‍රශ්න එහෙම්මම තියෙද්දි ඒ ප්‍රශ්න විසදපු නැති උතුරේ දේශපාලන නායකයෝ හැම තිස්සේම තමන්ගේ බලය වෙනුවෙන් ඔය 13, බලය බෙදීම වගේ කතන්දර පාවිච්චි කර ගත්තා. නමුත් අපි හොදටම දන්නවා අපි උතුරේ ගියා නිසා, උතුරේ බිමේ මනුස්සයන්ට 13 ඕන නැ. උතුරේ බිමේ කෙනාට බලය බෙදීමක් ඕනේ නෑ. ඒ ගොල්ලන්ට ඕන කම තියෙන්නේ වගා කරගන්න වතුර, වගා කරගන්න ඉඩම, වගාවට මිලක්, ඒක විකුණගන්න තැනක්. දරුවට ඉස්කෝලයක්, ලෙඩක් උනොත් බෙහෙත් ගන්න රෝහලක්, ඔය ටික තමයි ඕන කම තියෙන්නේ.”
දෙමළ ජනයා මුහුණ දෙන ප්‍රශ්න විසදීම සදහා ජවිපෙ ප්‍රධාන ලේකම් වරයා යෝජනා කර තිබුනේ රටේ සියළු ජනතාව සම්බන්ධ කරගත් නිශ්පාදන ආර්ථිකයකි.
“නිශ්පාදන ආර්ථිකයක් හදන්න ඕන, ඒ නිශ්පාදන ආර්ථිකයට ජනතාව සම්බන්ධකරගන්න ඕන හැම තැනම ඉන්න. මොකද ජනතාව සම්බන්ධ උන් නැත්නම් ඒ ආර්ථිකයේ කොටස්කාරයෝ බවට පත් වෙන් නෑ ඒ ගොල්ලෝ. ඒ ආර්ථිකයේ ප්‍රතිලාභ ඒ හැම දෙනාටම සාධාරණව ගලා යන ක්‍රමයක් හදපු ගමන්ම මේ ප්‍රශ්න වලින් විශාල ප්‍රමාණයක් විසදලා මුලික අයිතිවාසිකම් ලැබෙන්න පටන් ගන්නවා.”
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 13 වැනි සංශෝධනය හා බලය බෙදාදීම උතුරේ ජනතාවට අවශ්‍ය නැතැයි වත්මත් ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකගේ පක්ෂයේ ප්‍රධාන ලේකම්වරයා සිදු කළ ප්‍රකාශය ඇතුළු තවත් අදහස් කිහිපයක්ම අභියෝගයට ලක් කරමින් මඩකලපුව දිස්ත්‍රික් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සහ දෙමළ ඊළාම් විමුක්ති ව්‍යාපාරයේ මහලේකම් ගෝවින්දන් කරුණාකරම් නිකුත් කළ සම්පුර්ණ නිවේදනය පහතින්;
සිංහල රූපවාහිනි නාළිකාවකට ජ.වි.පෙ. ලේකම් ටිල්වින් සිල්වා ප්‍රකාශ කළ දේවල් සම්බන්ධයෙන් මගේ අදහස් මෙසේ ය.
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 13 වැනි සංශෝධනය හා බලය බෙදාදීම උතුරේ ජනතාවට අවශ්‍ය නැහැ. තම තමන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපාරය ආරක්ෂා කරගන්න දෙමළ දේශපාලනඥයන් මෙය උපයෝගි කරගන්නා අතර, උතුරේ ජනතාවගේ ගැටළුව වන්නේ, තමන්ගේ නිෂ්පාදනය, එම නිෂ්පාදන අලෙවි කිරීම සහ වෛද්‍ය පහසුකම් පමණක් බව ඔහු විසින් ප්‍රකාශ කර ඇත. එහිදි තවත් දෙයක් තිබෙනවා එනම්, දෙමළ ජනතාවගේ භූමිය උතුරු නැගෙනහිර පළාත් යනුවෙන් පිළිගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කරමින්, උතුර යනුවෙන් පමණක් සඳහන් කර ඇත.
ටිල්වින් සිල්වා එදා වගේ විපක්ෂයේ ඉඳගෙන හැමදේටම විරුද්ධ වෙන්න ඕනෑ කියන අවශ්‍යතාවයට කතාකරන පුද්ගලයෙක් නොවේ. ජාතික ජන බලවේගයේ ප්‍රධාන පක්ෂය වන ජ.වි.පෙ. පක්ෂයේ ලේකම්. දැන් එම පක්ෂය අයත් සන්ධානයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති මැතිවරණයෙන් ජය ලබා ජනාධිපති ධූරය දරනවා. අනුර කුමාර දිසානායක ප්‍රමුඛ ජාතික ජන බලවේගයේ මැතිවරණ ප්‍රචාරයේ කියා සිටියේ වෙනසක් අවශ්‍ය බවයි. වෙනසක් ඇති කිරීමට අපි විරුද්ධ නෑ. ඊට ප්‍රථමයෙන් මම ජනාධිපති තුමා වෙත ඉදිරිපත් කර සිටින ප්‍රශ්න මෙසේ ය.
1971 වර්ෂයේ රෝහණ විජේවීර ප්‍රධානත්වයෙන් “තුවක්කුවෙන් බලය උපදිනවා” යන මාවෝ වාදය අනුව මෙරට දේශපාලනයේ අවි ආයුධ මඟින් බලය අල්ලාගැනීමට තැත්ක ළා. ඒක හරිද වැරදි ද කියන එක නොවේ මගේ ස්ථාවරය. ඔහු එදා අරගලය කළේ වර්ගීකරණ ආරවුල් පදනම් කරගෙනයි. සිංහල බලය හා සිංහල ජීවනෝපාය සමකරන්නටයි ඔහු අතට අවි ගත්තේ.
එම අවි සන්නද්ධ අරගලය පරාජයවීමත් සමඟ ඔහුගේ ප්‍රධානත්වයෙන් බිහි වූ දෙවැනි අරගලයත් පරාජයට පත් විය. එපමණක් නොව මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කරමින් ඔහුගේ මරණයෙන් අවසන් විය.
එහි වර්ධනයක් වශයෙන් අද අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති ධූරය දරනවා. එයත් අපිට ප්‍රශ්නයක් නොවේ. නමුත් උතුරු නැගෙනහිර පළාතේ දෙමළ ජාතිය, දෙමළ ජාතියක් වෙනුවෙන් දෙමළ තරුණ තරුණියන් අවි අතට ගැනීම හා දකුණේ රෝහණ විජේවීර අවි අතට ගැනීමත් අතර තිබෙන වෙනස ටිල්වින් සිල්වා වටහා ගත්තේ නැද්ද?
උතුරු නැගෙනහිර පළාතේ දෙමළ තරුණ තරුණියන් අතට අවි ගත්තේ, අපිට ගොවිතැන් කරන්න ඉඩම් නැහැ, අපගේ නිෂ්පාදන අලෙවිකරගන්න විදියක් නැහැ, අපිට රෝහල් හා වෛද්‍ය පහසුකම් නැහැ, කියල ද? නෑ. මේ රටේ ගරුත්වයෙන්, නිදහසේ, එක හා සමානව ජීවත්වීමේ අයිතිය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම නිසා බව අනෙකුත් සිංහල නායකයින් මෙන්ම වාමාංශික ටිල්වින් සිල්වාත් මෙතෙක් වටහාගත්තේ නැත්තේ ඇයි ද මන් දා?
වාමාංශික වාදයට අපි කවදාවත් විරුද්ධ නැ. වාමාංෂිකයින් වතුරේ එක කකුලක් හා මඩේ එක කකුලක් තියාගෙන ඉන්න හොඳ නැ, කියන එකයි අපේ තර්කය. ආණ්ඩු බලය ඕන නිසා සිංහල පමණයි කියූ බණ්ඩාරනායකව එදා සිංහල ජනතාව දැක්කේ, ජනතාව සතුටු වුනේවෙනසක් කරා යන නායකයෙක් ලෙසයි. ඒ ආකාරයෙන් වෙනසක් කරා ගමන් කරන ජාතික ජන බලවේගයත් බොරුවට වාමාංශික වාදය කතාකරනවා ද?
එක් රටක ජීවත්වන මිනිස්සු තමන් හිරකරනු ලබන බව හැඟෙන විට, ආණ්ඩුව කරන අය විසින් නොසලකා හරින විට, ආණ්ඩු කරන බලධාරීන් විසින් හදන නීති තමන්ට විරුද්ධව හදනකොට, අයිතීන් තහවුරු කිරීම, තමන්ගේ භාෂාව ආරක්ෂා කරගැනීම, තමන්ගේ භූමිය ආරක්ෂා කරගැනීම, තමන්ගේ සංස්කෘතිය ආරක්ෂා කරගැනීම, තමන්ගේ සදාචාරය ආරක්ෂා කරගැනීම, අගතියට පත් ජනතාවගේ අයිතියකි. මාක්ස්, එංගල්ස් හා ලෙනින් යන අය අයිතීන් පිළිබඳ දැරූ අදහස් මතයි දෙමළ ජාතික අදහස් දෙමළ ජනතාවගේ හිතේ උදාවුනේ. එයයි අපගේ ආයුධ සන්නද්ධ සටනක් බවට පරිවර්තනය වුනේ. ඔයාලාගේ අවි සහිත අරගලය අධිකාරි බලය අත්හරින්න බැරි අය විසින් පරාජය කරනු ලැබුවා සේම අපගේ ජනතාවගේ අයිතීන් ආරක්ෂා කරගැනීමේ සටනත් පරාජය කරනු ලැබුවා. එක පැත්තකින් අපි දෙපාර්ශවයම අපගේ න්‍යායන් අනුව සමානයි.
ටිල්වින් සිල්වාගේ අදහස රජයේ අදහස ද?, ජ.වි.පෙ. පක්ෂයේ අදහස ද? නැතිනම් ජාතික ජන බලවේගයේ අදහස ද? පසුගිය කාලයේ ජනාධිපති හා අග්‍රාමාත්‍ය ධූරයේ සිටී කාලයේ උතුරු නැගෙනහිර ජනතාවගේ ප්‍රශ්න සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් කිසිදු අදහසක් ප්‍රකාශ කළේ නැහැ. ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකගේ ආණ්ඩුවේ මෙම ටිල්වින් සිල්වාගේ අදහස එවැනි ආරම්භයක් ද?
මට ෂේක්ස්පියර්ගේ නාට්‍යයක දෙබසක් මතක්වෙනවා; “බ්රූටස්, ඔයාත්?”. දැන් මම අහනවා; “අනුර, ඔයාත්?”.
Facebook Comments
